Instalacja wykonana z rur miedzianych posiada wiele zalet. Przede wszystkim miedź jest bakteriostatyczna, nie stanowi więc pożywki dla bakterii. Inwestor który nie chce narażać siebie i rodziny na negatywne skutki zdrowotne powinien rozważyć wykonanie instalacji z bezpiecznego materiału. Niewielki wzrost kosztu części instalacji (chodzi przede wszystkim o instalację ciepłej wody użytkowej) przyniesie korzyść w postaci własnego bezpieczeństwa. Rury i kształtki wykonane z miedzi są ognioodporne i niepalne. Mają od 2,5 do 4 razy wyższe dopuszczalne ciśnienie pracy niż rury z tworzywa sztucznego oraz 3,5 razy mniejszy współczynnik rozszerzalności cieplnej. Charakteryzują się bardzo cienkimi ściankami, dzięki czemu instalacja zajmuje mniej miejsca niż w przypadku gdyby została wykonana z innych materiałów (jest to szczególnie przydatne gdy instalację trzeba ukryć, a jest na to bardzo mało miejsca). Natomiast w przypadku gdy rury trzeba prowadzić w miejscu widocznym i nie ma możliwości ich ukrycia, miedź również będzie najlepszym możliwym wyborem, ze względu na to, że prezentuje się bardzo estetycznie, a rury nie będą sie wyginać. Rury miedziane mogą być stosowane również w instalacjach gazowych (ale dopiero za gazomierzem).
Należy pamiętać, że miedź nie nadaje się do stosowania w instalacjach w których woda ma pH mniejsze od 7, ponieważ poniżej tej wartości może być podatna na korozję. Na szczęście taka woda występuje w niewielu obszarach Polski. Ważne jest również to aby nie łączyć miedzi w jednej instalacji z innymi metalami, ponieważ takie połączenie również może wywołać korozję. Gdy połączenie takie jest nieuniknione w instalacji zawsze w pierwszej kolejności powinna wystąpić stal a dopiero później miedź (kierunek wyznaczony kierunkiem przepływu wody). Natomiast styk elementów powinien zostać odizolowany elektrycznie (przy pomocy taśmy teflonowej lub specjalnych przekładek). Miedź bez żadnych przeciwwskazań może być łączona z elementami instalacji wykonanymi z tworzyw sztucznych. Między tymi materiałami nie zachodzą żadne szkodliwe reakcje. Gdy stosujemy miedź w instalacjach wody przeznaczonej do spożycia należy pamiętać o dopuszczalnych prędkościach przepływu. Prędkości te mają być ograniczone do 1 m/s w poziomach i pionach oraz do 2 m/s przy podłączeniach punktów czerpalnych.
